De cyclus van vlooien is ingewikkeld en zit, vanuit de parasiet gezien, goed in elkaar. Dat moet ook wel anders was deze parasiet nooit zo succesvol geweest.
Voordat een vrouwtjes vlo eitjes kan leggen moet zij eerst een bloedmaaltijd gehad hebben. Vervolgens legt zij enige tientallen eitjes in de vacht. Deze rollen uiteindelijk uit de vacht en komen zo in uw huis terecht. Na 2-4 dagen komen uit deze eitjes larven. De larven zijn een paar mm lang en zo dik als een haar. Zij verstoppen zich op donkere plekjes en voeden zich onder andere met de uitwerpselen van de volwassen vlooien. Na 2-3 weken verpoppen de larven zich. Deze poppen kunnen tot wel 1½ jaar in leven blijven en zijn bestand tegen een hoop invloeden van buitenaf. Onder invloed van trillingen komt uit de pop een volgroeide vlo en de cyclus is rond. Deze hele cyclus neemt gemiddeld zo'n 6 weken in beslag.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken speelt een groot deel van de levenscyclus van de vlo zich af buiten het huisdier.
Alleen de volwassen vlooien vinden we terug op de hond, kat of konijn. De eitjes, larven en poppen bevinden zich in de omgeving. Het gevaar zit dus in de duizenden eitjes en larven die zich schuilhouden in uw woonkamer in het tapijt of tussen de plinten of het stro en in het hok.
Verreweg het grootste deel bestaat uit de eitjes en de larven die in de omgeving zitten. In 62% van de gevallen is aangetoond dat onvoldoende lang werd behandeld of dat de frequentie van behandelen niet juist was. De herhalingen van de behandelingen dienen op het juiste tijdstip plaats te vinden anders krijgt de vlooienpopulatie weer de kans om zich uit te breiden.
Een veel gemaakte fout is dat niet alle huisdieren worden behandeld. Bijvoorbeeld de hond wordt keurig behandeld maar men vergeet de kat. Deze zorgt dan voor verse aanvoer van vlooien van buiten!
Als er al een besmetting is dan kan de behandeling lang duren. Alle stadia van de vlo moeten volwassen worden en gedood worden. Hier gaat, helaas, enige tijd overheen. Daarbij mag er geen nieuwe aanvoer zijn en moet het huis geleidelijk aan “vrijgemaakt” worden van besmetting. Eigenaren denken vaak dat het niet werkt omdat ze nog steeds vlooien zien bij het huisdier. Dit zijn echter niet dezelfde vlooien als eerst maar nieuwe generaties die voortgekomen zijn uit de reeds aanwezige eieren, larven of poppen in huis of in het hok.